Wat is de Nederlandse politiek toch een slappe hap! 4 van de 5 partijen van het lente-akkoord wil het schrappen van de reiskostenaftrek alweer ongedaan maken (Volkskrant 2 juni). Het lijkt er op dat de partijen nu vinden dat ze ‘een beetje dom’ waren. Ze hebben de gevolgen niet goed ingeschat. Ligt er dan geen enkele politieke argumentatie aan ten grondslag?
Het argument van ‘vergroenen’ wordt in het NRC commentaar van
2 juni als ‘te theorisch’ weggezet. Pardon? Politiek is theorie! Politici behoren
geen boekhouders te zijn. En Ja, het doet pijn als burgers geld moet inleveren,
maar laten we nou niet doen alsof we keuzes kunnen maken die burgers geen pijn
doen! Het probleem van Nederland is dat een boekhoudersmentaliteit een zeer
slechte raadgever is als het gaat om invullen van bezuinigingen. Visie is
vereist.
Nogmaals het NRC commentaar: Er zijn principiele redenen om
de aftrek in stand te houden: een reiskostenvergoeding is geen inkomen! Aardig
voor de fiscale fijnslijper, maar hier gaat het toch echt om het gebrek aan
politieke theorie. Ik schaam me bijna om deze maatregel als burger te moeten verdedigen.
Deze maatregel is volgens mij gewenst, ten eerste omdat
forensen, in tegenstelling tot werklozen een inkomen en een vergoeding
ontvangen en deze bezuiniging (moeten) kunnen dragen, ten tweede omdat ik vind
dat in het aantal woon-werk-kilometers moet worden verminderd. Af en toe
thuiswerken, af en toe naar het werk fietsen is goed voor het milieu en de gezondheid. Een
politieke visionair zou er dit aan toe kunnen voegen: in een duurzame
samenleving dienen wonen en werken dienen veel dichter bij elkaar plaats te vinden;
tegelijkertijd, omwille van de dynamiek, moet men veel sneller van baan/huis (kunnen)
wisselen. Gemiddeld een keer per 6
jaar verhuizen en/of van baan veranderen maakt de samenleving sterker vanuit
sociaal en individueel oogpunt. (nu: 1
keer per 10 jaar). Uiteraard moeten arbeidsmarkt en woningmarkt daarvoor worden
aangepast. Deze maatregel is een eerste stap: we schaffen niet alleen een ‘subsidie’ af op het scheiden van werken en
wonen, er wordt ook een ‘subsidie’ voor het werken in de Randstad weggenomen.
